طلب خود را بابت فطره حساب كند مانعى ندارد.
مسأله 2034 - گندم يا چيز ديگرى را كه براى فطره مىدهد، بايد به جنس ديگر يا خاك مخلوط نباشد، و چنانچه مخلوط باشد، اگر خالص آن به يك صاع كه تقريبا سه كيلو است برسد، يا آنچه مخلوط شده بقدرى كم باشد كه قابل اعتنا نباشد اشكال ندارد.
مسأله 2035 - اگر فطره را از چيز معيوب بدهد كافى نيست.
مسأله 2036 - كسى كه فطره چند نفر را مىدهد، لازم نيست همه را از يك جنس بدهد و اگر مثلا فطره بعضى را گندم و فطره بعض ديگر را جو بدهد كافيست.
مسأله 2037 - كسى كه نماز عيد مىخواند. بنابر احتياط واجب، بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد و يا جدا نمايد. ولى اگر نماز عيد نمىخواند، مىتواند دادن فطره را تا ظهر تأخير بيندازد.
مسأله 2038 - اگر به نيت فطره مقدارى از مال خود را كنار بگذارد و تا ظهر روز عيد به مستحق ندهد، احتياط واجب آنست كه هر وقت آن را مىدهد نيت فطره نمايد مسأله 2039 - اگر موقعى كه دادن زكات فطره واجب است، فطره را ندهد و كنار هم نگذارد، بعدا بايد بدون اين كه نيت ادا و قضا كند فطره را بدهد.
مسأله 2040 - اگر فطره را كنار بگذارد، نمىتواند آن را براى خودش بردارد و مال ديگرى را براى فطره بگذارد.
مسأله 2041 - اگر انسان مالى داشته باشد كه قيمتش از فطره بيشتر است. چنانچه فطره را ندهد و نيت كند كه مقدارى از آن مال براى فطره باشد اشكال دارد.
مسأله 2042 - اگر مالى را كه براى فطره كنار گذاشته از بين برود، چنانچه دسترس به فقير داشته و دادن فطره را تأخير انداخته، بايد عوض آن را بدهد.
و اگر دسترس به فقير نداشته ضامن نيست.
مسأله 2043 - اگر در محل خودش مستحق پيدا شود، احتياط واجب