معين نمايد، مثلا نيت كند كه روزه قضا يا روزه نذر مىگيرم. ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت كند كه روزه ماه رمضان مىگيرم. و همچنين در روزه مستحبى و روزه‌اى كه زمانش معين است تعيين لازم نيست، بلكه در روزه ماه رمضان اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيت كند، روزه ماه رمضان حساب مىشود.
مسأله 1565 - اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نيت روزه غير رمضان كند نه روزه رمضان حساب مىشود و نه روزه‌اى كه قصد كرده است.
مسأله 1566 - اگر مثلا به نيت روز اول ماه روزه بگيرد، بعد بفهمد دوم يا سوم بوده، روزه او صحيح است.
مسأله 1567 - اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بيهوش شود و در بين روز به هوش آيد بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را تمام نمايد و اگر تمام نكرد قضاى آن را بجا آورد.
مسأله 1568 - اگر پيش از اذان صبح نيت كند و مست شود و در بين روز به هوش آيد احتياطا امساك كند و بايد قضاى آن را بجا آورد.
مسأله 1569 - اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بخوابد و بعد از مغرب بيدار شود، روزه‌اش صحيح است.
مسأله 1570 - اگر نداند يا فراموش كند كه ماه رمضان است و پيش از ظهر ملتفت شود، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد، بايد نيت كند و روزه او صحيح است. و اگر كارى كه روزه را باطل مىكند انجام داده باشد، يا بعد از ظهر ملتفت شود كه ماه رمضان است، روزه او باطل مىباشد. ولى بايد تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نمايد.
مسأله 1571 - اگر بچه پيش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، بايد روزه بگيرد و احتياط واجب آنست كه اگر پيش از ظهر بالغ شود و مفطرى بجا نياورده باشد آن روز را قصد روزه كند و تمام نمايد.
مسأله 1572 - كسى كه براى بجا آوردن روزه ميتى اجير شده، اگر روزه