شكسته بخواند و اگر وقت گذشته قضا ندارد و در اين چهار مسأله كه ذكر شد اگر در خارج وقت نيز احتياطا قضا نمايد خوب است.
مسأله 1371 - اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند، چنانچه در وقت يادش بيايد، بايد شكسته بجا آورد و اگر بعد از وقت يادش بيايد قضاى آن نماز بر او واجب نيست.
مسأله 1372 - كسى كه بايد نماز را تمام بخواند، اگر شكسته بجا آورد در هر صورت نماز باطل است.
مسأله 1373 - اگر مشغول نماز چهار ركعتى شود و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر است، يا ملتفت شود كه سفر او تا مكانى كه منظور او بوده هشت فرسخ است چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته بايد نماز را دو ركعتى تمام كند و اگر بر ركوع ركعت سوم رفته نمازش باطل است - و در صورتى كه به مقدار خواندن يك ركعت هم وقت داشته باشد بايد نماز را شكسته بخواند و اما اگر قصد ملاقات شخصى را داشت و گمان مىكرد سر هفت فرسخى است بعد معلوم شود كه در سر هشت فرسخى است نمازش را بايد تمام بخواند مگر آن كه فعلا قصد سفر هشت فرسخى نمايد.
مسأله 1374 - اگر مسافر بعضى از خصوصيات نماز مسافر را نداند، مثلا نداند كه اگر چهار فرسخ برود و همان روز يا شب آن بر گردد بايد شكسته بخواند چنانچه به نيت نماز چهار ركعتى مشغول نماز شود، و پيش از ركوع ركعت سوم مسأله را بفهمد بايد نماز را را دو ركعتى تمام كند و اگر در ركوع ركعت سوم ملتفت شود نمازش باطل است و در صورتى كه به مقدار يك ركعت از وقت هم مانده باشد بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1375 - مسافرى كه بايد نماز را تمام بخواند اگر بواسطه ندانستن مسأله به نيت نماز دو ركعتى مشغول نماز شود و در بين نماز مسأله را بفهمد، بايد نماز را چهار ركعتى تمام كند و احتياط مستحب آنست كه بعد از تمام شدن نماز دوباره آن نماز را چهار ركعتى بخواند.