انجام دهد، چيزى بر او واجب نيست ولى باز هم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را بجا نياورد و چنانچه دوباره پيش از رسيدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد، بايد به مقدارى كه در مسأله پيش گفته شد كفاره بدهد.
مسأله 2656 - كسى كه نذر كرده عملى را ترك كند و وقتى براى آن معين نكرده است. اگر از روى فراموشى، يا ناچارى، يا ندانستن، آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نيست. ولى چنانچه از روى اختيار آن را بجا آورد براى دفعه اول بايد كفاره بدهد.
مسأله 2657 - اگر نذر كند كه در هر هفته روز معين مثلا روز جمعه را روزه بگيرد چنانچه يكى از جمعه‌ها عيد فطر يا قربان باشد يا در روز جمعه عذر ديگرى مانند حيض براى او پيدا شود، بايد آن روز را روزه نگيرد و قضاى آن را بجا آورد.
مسأله 2658 - اگر نذر كند كه مقدار معينى صدقه بدهد، چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد، بايد آن مقدار را از مال او صدقه بدهند.
مسأله 2659 - اگر نذر كند كه به فقير معينى صدقه بدهد نمىتواند آن را به فقير ديگر بدهد و اگر آن فقير بميرد، بنابر احتياط بايد به ورثه او بدهد.
مسأله 2660 - اگر نذر كند كه به زيارت يكى از امامان مثلا به زيارت حضرت ابا عبد الله عليه السلام مشرف شود، چنانچه به زيارت امام ديگر برود كافى نيست و اگر به واسطه عذرى نتواند آن امام را زيارت كند چيزى بر او واجب نيست.
مسأله 2661 - كسى كه نذر كرده زيارت برود و غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را بجا آورد.
مسأله 2662 - اگر براى حرم يكى از امامان يا امامزادگان چيزى نذر كند بايد آن را به مصارف حرم برساند از قبيل فرش و پرده و روشنائى و اگر براى امام عليه السلام يا امام زاده نذر كند مىتواند به خدامى كه مشغول خدمت هستند بدهد چنانچه مىتواند به مصارف حرم برساند.
مسأله 2663 - اگر براى خود امام عليه السلام چيزى نذر كند، چنانچه مصرف معينى را قصد كرده بايد به همان مصرف برساند و اگر مصرف معينى را قصد نكرده، بايد به فقرا و زوار بدهد، يا مسجد و مانند آن بسازد و ثواب آن را هديه آن امام نمايد و همچنين است اگر چيزى را براى امامزاده‌اى نذر كند.
مسأله 2664 - گوسفندى را كه براى صدقه، يا براى يكى از امامان نذر كرده‌اند پشم آن و مقدارى كه چاق مىشود جزء نذر است، و اگر پيش از آن كه به مصرف نذر برسد