احتياط بوده، چنانچه نتواند نماز احتياط را مطابق كسرى نمازش تمام كند، بايد آن را رها كند و كسرى نماز را بجا آورد و بنابر احتياط واجب، نماز را دوباره بخواند، مثلا در شك بين سه و چهار اگر موقعى كه دو ركعت نماز احتياط نشسته را مىخواند، يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده، چون نمىتواند دو ركعت نشسته را بجاى دو ركعت ايستاده حساب كند، بايد نماز احتياط نشسته را رها كند و دو ركعت كسرى نمازش را بخواند و احتياطا نماز را هم دوباره بجا آورد.
مسأله 1226 - اگر شك كند نماز احتياطى را كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه، چنانچه وقت نماز گذشته به شك خود اعتنا نكند، و اگر وقت دارد، در صورتى كه مشغول كار ديگرى نشده و از جاى نماز بر نخاسته و كارى هم مثل رو گرداندن از قبله كه نماز را باطل مىكند انجام نداده بايد نماز احتياط را بخواند و اگر مشغول كار ديگرى شده يا كارى كه نماز را باطل مىكند بجا آورده، يا بين نماز و شك او زياد طول كشيده، احتياط آن است كه نماز احتياط را بجا آورد و نماز را هم دوباره بخواند.
مسأله 1227 - اگر در نماز احتياط، ركنى را زياد كند، يا مثلا بجاى يك ركعت، دو ركعت بخواند، نماز احتياط باطل مىشود، و بايد دوباره نماز احتياط و اصل نماز را بخواند.
مسأله 1228 - موقعى كه مشغول نماز احتياط است اگر در يكى از كارهاى آن شك كند، چنانچه محل آن نگذشته، بايد بجا آورد و اگر محلش گذشته، بايد به شك خود اعتنا نكند، مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه، چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند، و اگر به ركوع رفته بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1229 - اگر در شماره ركعتهاى نماز احتياط شك كند، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد، ولى چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند، بايد نماز را از سر بخواند و خواندن نماز احتياط لازم نيست.
مسأله 1230 - اگر در نماز احتياط چيزى كه ركن نيست سهوا كم يا زياد شود، سجده سهو ندارد.
مسأله 1231 - اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكى از اجزاء يا شرايط آن را بجا آورده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1232 - اگر در نماز احتياط، تشهد يا يك سجده را فراموش كند، احتياط مستحب آن است كه بعد از سلام آن را قضا نمايد.
مسأله 1233 - اگر نماز احتياط و قضاى يك سجده يا قضاى يك تشهد يا دو سجده