و سوره حتى حرف آخر آنها را بلند بخواند و اين در صورتى است كه به كلمه بعد وصل كند، و در غير اين صورت بلند خواندن حرف آخر كلمه لازم نيست.
مسأله 994 - زن مىتواند حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند يا آهسته بخواند، ولى اگر نامحرم صدايش را بشنود بنابر احتياط واجب بايد آهسته بخواند.
مسأله 995 - اگر در جائى كه بايد نماز را بلند خواند عمدا آهسته بخواند، يا در جائى كه بايد آهسته خواند عمدا بلند بخواند، نمازش باطل است ولى اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسأله باشد صحيح است و اگر در بين خواندن حمد و سوره هم بفهمد اشتباه كرده، لازم نيست مقدارى را كه خوانده دوباره بخواند.
مسأله 996 - اگر كسى در خواندن حمد و سوره بيشتر از معمول صدايش را بلند كند، مثل آن كه آنها را با فرياد بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 997 - انسان بايد نماز را ياد بگيرد كه غلط نخواند و كسى كه به هيچ قسم نمىتواند صحيح آن را ياد بگيرد، بايد هر طور كه مىتواند بخواند و احتياط مستحب آنست كه نماز را به جماعت بجا آورد.
مسأله 998 - كسى كه حمد و سوره و چيزهاى ديگر نماز را به خوبى نمىداند و مىتواند ياد بگيرد، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد ياد بگيرد و اگر وقت تنگ است، بنابر احتياط واجب در صورتى كه ممكن باشد، بايد نمازش را به جماعت بخواند.
مسأله 999 - احتياط واجب آن است كه براى ياد دادن واجبات نماز مزد نگيرند ولى براى مستحبات آن اشكال ندارد.
مسأله 1000 - اگر يكى از كلمات حمد يا سوره را نداند، يا عمدا آن را نگويد يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد مثلا بجاى (ض) (ظ) بگويد يا جائى كه بايد بدون زير و زبر خوانده شود، زير و زبر بدهد، يا تشديد را نگويد نماز او باطل است.
مسأله 1001 - اگر انسان كلمه‌اى را صحيح بداند و در نماز همان طور بخواند و بعد بفهمد غلط خوانده احتياط مستحب آن است كه دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله 1002 - اگر زير و زبر كلمه‌اى را نداند بايد ياد بگيرد ولى اگر كلمه‌اى را كه وقف كردن آخر آن جايز است هميشه وقف كند ياد گرفتن زير و زبر آن لازم نيست و نيز اگر نداند مثلا كلمه‌اى به (س) است يا به (ص) بايد ياد بگيرد و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند، مثل آن كه در اهدنا الصراط المستقيم، مستقيم را يك مرتبه با سين و يك مرتبه با صاد بخواند نمازش باطل است مگر آن كه هر دو جور قرائت شده باشد و به اميد رسيدن بواقع بخواند.