نماز مىخواند، نبايد براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.
مسأله 924 - اگر براى خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده تا وقتى كه صفها به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده، نمىتواند براى نماز خود اذان و اقامه بگويد در صورتى كه براى جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد.
مسأله 925 - در جائى كه عده‌اى مشغول نماز جماعتند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است، اگر انسان بخواند فرادى يا با جماعت ديگرى كه برپا مىشود نماز بخواند، با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط مىشود: اول آن كه براى آن نماز، اذان و اقامه گفته باشند. دوم آن كه نماز جماعت باطل نباشد. سوم آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد، پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد.
مسأله 926 - اگر در شرط دوم از شرطهائى كه در مسأله پيش گفته شده شك كند، يعنى شك كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه، اذان و اقامه از او ساقط است ولى اگر در يكى از دو شرط ديگر شك كند مستحب است اذان و اقامه بگويد.
مسأله 927 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را مىشنود مستحب است هر قسمتى را كه مىشنود بگويد ولى از (حى على الصلاه) تا (حى على خير العمل) را به اميد ثواب بگويد.
مسأله 928 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را شنيده، چه با او گفته باشد يا نه، در صورتى كه بين آن اذان و اقامه و نمازى كه مىخواهد بخواند زياد فاصله نشده باشد، مىتواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد.
مسأله 929 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمىشود. بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد.
مسأله 930 - اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد، ولى در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد كافى است.
مسأله 931 - اقامه بايد بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست.
مسأله 932 - اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلا حى على الفلاح را پيش از حى على الصلاه بگويد بايد از جائى كه ترتيب به هم خورده، دوباره بگويد.
مسأله 933 - بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بين آنها بقدرى فاصله دهد كه