هنگام بهار وقتى شاخه‌هاى زيادى درخت مو را مىزنند از مقطع آن مايعى بىرنگ، بىبو و بىطعم خارج مىشود كه معروف به " اشك مو " مى باشد. اين مايع را به صورت كمپرس براى التيام انواع زخمها به كار مىبرند.
برگهاى انگور فرنگى سياه را اگر له كرده و به شكل ضماد در آورند در مورد دمل، زخم، بريدگى و جراحات سطحى مىتوان استعمال كرد. اگر برگها خشك باشند بايد آن را يگ ربع ساعت در آب نيمگرم خيسانيد و بعد مثل برگهاى تازه استعمال كرد.
اگر يك سيب را در هاون انداخته و بكوبند و آن را در شيرهء خودش بپزند مرهمى را بوجود خواهد آورد كه زخمهاى خيلى شديد و سخت را معالجه و درمان خواهد نمود. آب سيب را اگر مقدار مساوى با روغن زيتون مخلوط كنند داراى همان خواص براى معالجهء انواع زخمها مىباشد.
شكوفه‌هاى توت وحشى را اگر در بهار بچينند و در شيشه بگذارند و جلو آفتاب قرار دهند مايع غليظى را بوجود مى آورد كه براى پانسمان زخمهاى مختلف آن را مصرف مى كنند.
دم كردهء فندق به مقدار بيست و پنج گرم در يك ليتر آب به شكل محلول براى التيام زخمهائى كه در اثر جراحت بوجود آمده است مصرف مىگردد.
آبليمو علاوه بر خواص ضد عفونى، قبض كنندهء خوبى است و اين داروئى است كه به وسيلهء آن مىتوان تمام زخمها را از هر قبيل كه باشد با آن شستشو و پانسمان كرد و بواسطهء همين خاصيت قبص كننده است كه آب ليمو خونريزيهاى داخلى و خارجى را متوقف مىسازد.
جوشانده ء ريشهء زغال اختهء فرنگى به مقدار پانزده تا بيست گرم در يك ليتر آب براى كمپرس انواع زخمهاى جلدى مفيد است و آن را بهبودى داده و معالجه