همانطور كه ادرار كردن براى انسان لازم است و چنانچه شخصى چند روز ادرار نكند مسموم شده و خواهد مرد، عرق كردن نيز براى انسان مفيد است، زيرا با عرق مقدار زيادى از سموم بدن دفع مىشود.
در عرق مقدارى چربى است كه پوست را نرم و هميشه جوان نگاه مى دارد.
همچنين مقدارى چربى است كه در نتيجهء تبخير عرق، بدن ما زير روپوشى از ترشى قرار مى گيرد و اين ترشى مانع نفوذ ميكربها در بدن مى گردد.
اگر هر روز صبح قبل از اينكه دوش بگيريم تن خود را با ليمو ماساژ دهيم مسامات بدن تجديد حيات كرده و عمل تعريق به آسانى صورت مىگيرد و در نتيجه سموم بسيارى از بدن ما خارج مىشود.
تمشك كار غده‌هاى مولد عرق را كه تعداد آن تا دو ميليون است و در تمام سطح پوست بدن ما پراكنده شده اند به فعاليت مى اندازد و ترشح عرق را زياد مىكند.
بنابراين براى كسانى كه بطور ناقص عرق مىكنند يك دورهء معالجه با تمشك لازم است.
براى كسانى كه عرق نمىكنند يابه سختى عرق مىكنند آب ليمو اگر در شربت عسل مخلوط گردد نوشابه شفا بخشى است.
اشخاصى كه دستشان اغلب نم دار و تر است، علامت اينست كه كم خون مىباشند. بايد هميشه دست خود را با دمكردهء برگ درخت گردو بشويند و پس از شستشو نيز به آن گرد ليكوپود كه معروف بگو گرد نباتى است بزنند. اين گرد ساده است و هيچ بوئى ندارد.
زنجبيل معرق است. چهار إلى هشت گرم آن را در نيم ليتر آب به مدت ده دقيقه دم كرده، مصرف نمائيد.
دم كرده گل شقايق در مورد امراضى كه بدن احتياج به عرق ريزى دارد مفيد است.