عمل نمايد، حتى اگر از گفته فاسق يا كافرى كه بواسطه قواعد علمى قبله را مىشناسد گمان به قبله پيدا كند كافيست.
مسأله 791 - كسى كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قويترى پيدا كند نمىتواند به گمان خود عمل نمايد، مثلا اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند ولى بتواند از راه ديگرى گمان قويترى پيدا كند. نبايد به حرف او عمل نمايد.
مسأله 792 - اگر براى پيدا كردن قبله وسيله‌اى ندارد، يا با اين كه كوشش كرده، گمانش به طرفى نمىرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، بايد به اندازه‌اى كه وقت دارد، نماز بخواند مثلا اگر فقط به اندازه يك نماز وقت دارد، بايد يك نماز به هر طرفى كه مىخواهد بخواند. و بعد از وقت با علم به قبله بنابر احتياط لازم نماز را قضا كند و بايد نمازها را طورى بخواند كه يقين كند يكى از آنها رو به قبله واقع شده، يا اگر رو به قبله نبوده، به سمت راست و يا سمت چپ قبله نرسيده است.
مسأله 793 - اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكى از دو طرف است، بايد به هر دو طرف نماز بخواند ولى احتياط مستحب آنست كه در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.
مسأله 794 - كسى كه بايد به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر بايد يكى بعد از ديگرى خوانده شود، مىتواند نماز اول را به آن چند طرف كه واجب است بخواند، بعد نماز دوم را شروع كند و مىتواند هر دو را پشت سر هم يك طرف بجا آورد و بعد به طرف ديگر شروع كند.
مسأله 795 - كسى كه يقين به قبله ندارد، اگر بخواهد غير از نماز، كارى كند كه بايد آن را و به قبله انجام داد - مثلا بخواهد سر حيوانى را ببرد - بايد گمان عمل نمايد و اگر گمان ممكن نيست به هر طرف كه انجام دهد صحيح است.