بخورد كار مباحى را ترك كند، بايد انجام آن در نظر مردم بهتر از تركش نباشد.
سوم - به يكى از اسمهاى خداوند عالم قسم بخورد كه به غير ذات مقدس او گفته نمىشود مانند خدا - و - الله. و نيز اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مىگويند ولى بقدرى به خدا گفته مىشود كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد، ذات مقدس حق در نظر مىآيد: مثل آن كه به خالق و رازق قسم بخورد صحيح است.
چهارم - قسم را به زبان بياورد و اگر بنويسد يا در قلبش آن را قصد كند صحيح نيست ولى آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحيح است.
پنجم - عمل نكردن به قسم براى او ممكن باشد و اگر موقعى كه قسم مىخورد ممكن باشد و بعدا از عمل به آن عاجز شود، از وقتى كه عاجز مىشود، قسم او به هم مىخورد و نيز اگر عمل كردن به قسم بقدرى مشقت پيدا كند كه نشود آن را تحمل كرد و يا اين كه متعلق قسم در موقع عمل مرجوح يا حرام شود قسم به هم مىخورد و همينطور است حكم در عهد و نذر.
مسأله 2681 - اگر پدر آنچه را فرزند قسم خورده بجا بياورد بگويد بجا نياور و آنچه را قسم خورده بجا نياورد بگويد بجا آور قسم او بى اثر مىشود.
مسأله 2682 - اگر زن بدون اجازه شوهر قسم بخورد، و شوهر كارى را كه زن قسم خورده بجا نياورد بگويد بجا آور يا قسم خورده بجا آورد بگويد بجا نياور قسم زن بى اثر مىشود.
مسأله 2683 - اگر انسان از روى فراموشى، يا ناچارى به قسم عمل نكند كفاره بر او واجب نيست و همچنين است اگر مجبورش كنند كه به قسم عمل ننمايد و قسمى كه آدم وسواسى مىخورد، مثل اين كه مىگويد والله الآن مشغول نماز مىشوم و بواسطه وسواس مشغول نمىشود، اگر وسواس او طورى باشد كه بى اختيار به قسم عمل نكند كفاره ندارد.
مسأله 2684 - كسى كه قسم مىخورد، اگر حرف او راست باشد، قسم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد، حرام و از گناهان بزرگ مىباشد، ولى اگر براى اين كه خودش يا مسلمان ديگرى را از شر ظالمى نجات دهد، قسم دروغ بخورد