مسأله 2582 - اگر در بين سالى كه اعلان مىكند مال از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده، يا تعدى يعنى زياده روى كرده باشد، بايد عوض آن را به صاحبش بدهد و اگر كوتاهى نكرده و زياده روى هم ننموده، چيزى بر او واجب نيست.
مسأله 2583 - اگر مالى را كه نشانه دارد و قيمت آن به 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار مىرسد در جائى پيدا كند كه معلوم است بواسطه اعلان، صاحب آن پيدا نمىشود، مىتواند در روز اول آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد و چنانچه صاحبش پيدا شود و به صدقه دادن راضى نشود، بايد عوض آن را به او بدهد و ثواب صدقه‌اى كه داده مال خود او است.
مسأله 2584 - اگر چيزى را پيدا كند و به خيال اين كه مال خود او است بردارد بعد بفهمد مال خودش نبوده، بايد تا يك سال اعلان نمايد و همچنين است اگر مثلا پاى خود را به گمشده‌اى بزند و آن را از جاى خودش حركت دهد.
مسأله 2585 - بايد موقع اعلان، جنس چيزى را كه پيدا كرده معين نمايد به نحوى كه در نظر عرف صدق تعريف كند مثل اين كه بگويد: كتابى پيدا كرده‌ام يا لباسى، و اگر همين قدر بگويد: چيزى پيدا كرده‌ام كافى نيست.
مسأله 2586 - اگر كسى چيزى را پيدا كند و ديگرى بگويد مال من است در صورتى بايد به او بدهد كه نشانه‌هاى آن را بگويد. ولى لازم نيست نشانه‌هائى را كه بيشتر اوقات صاحب مال هم ملتفت آنها نيست بگويد.
مسأله 2587 - اگر قيمت چيزى را كه پيدا كرده به 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار برسد چنانچه اعلان نكند و در مسجد، يا جاى، ديگرى كه محل اجتماع مردم است بگذارد و آن چيز از بين برود، يا ديگرى آن را بردارد، كسى كه آن را پيدا كرده ضامن است.
مسأله 2588 - هر گاه چيزى پيدا كند كه اگر بماند فاسد مىشود، بايد قيمت آن را معين كند يا براى خودش بردارد و يا به ديگرى بفروشد و پولش را براى صاحبش نگهدارد و احتياط لازم آنست كه اين كار با اذن حاكم شرع، يا وكيل او باشد،