مسأله 2135 - در معامله بيع شرط اگر چه فروشنده اطمينان داشته باشد كه هر گاه سر مدت پول را ندهد، خريدار ملك را به او مىدهد معامله صحيح است ولى اگر سر مدت پول را ندهد، حق ندارد ملك را از خريدار مطالبه كند.
مسأله 2136 - اگر چاى اعلا را با چاى پست مخلوط كند و به اسم چاى اعلا بفروشد و مشترى نفهمد بعد كه دانست مىتواند معامله را به هم بزند.
مسأله 2137 - اگر معامله به مال مشخصى واقع شده باشد و خريدار بفهمد مالى را كه گرفته عيبى دارد مثلا حيوانى را بخرد و بفهمد كه يك چشم آن كور است، چنانچه آن عيب پيش از معامله در مال بوده و او نمىدانسته، مىتواند معامله را به هم بزند ، يا فرق قيمت سالم و معيوب آن را معين كند و به نسبت تفاوت قيمت سالم و معيوب از پولى كه به فروشنده داده پس بگيرد مثلا مالى را كه به چهار تومان خريده، اگر بفهمد معيوب است در صورتى كه قيمت سالم آن هشت تومان و قيمت معيوب آن شش تومان باشد، چون فرق قيمت سالم و معيوب يك چهارم مىباشد، مىتواند يك چهارم پولى را كه داده يعنى يك تومان از فروشنده بگيرد.
مسأله 2138 - اگر فروشنده بفهمد در عوضى كه گرفته عيبى هست و معامله هم به شخص آن عوض واقع شده باشد نه به كلى آن، چنانچه آن عيب پيش از معامله در عوض بوده و او نمىدانسته مىتواند معامله را به هم بزند، يا تفاوت قيمت سالم و معيوب را به نحوى كه در مسأله پيش گفته شد بگيرد.
مسأله 2139 - اگر بعد از معامله و پيش از تحويل گرفتن مال عيبى در آن پيدا شود، خريدار مىتواند معامله را به هم بزند و نيز اگر در عوض مال، بعد از معامله و پيش از تحويل گرفتن، عيبى پيدا شود، فروشنده مىتواند معامله را به هم بزند و اگر بخواهند مىتوانند تفاوت قيمت بگيرند.
مسأله 2140 - اگر بعد از معامله عيب مال را بفهمد و فورا معامله را به هم نزند، ديگر حق به هم زدن معامله را ندارد مگر آن كه جاهل به مسأله باشد كه وقتى فهميد مىتواند معامله را به هم بزند.