مسأله 1021 - اگر در ركعت سوم يا چهارم مىخواست حمد بخواند تسبيحات به زبانش آمد، يا مىخواست تسبيحات بخواند حمد به زبانش آمد، بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند. ولى اگر قصدش خواندن چيزى بوده كه به زبانش آمده اگر چه بواسطه عادت باشد، مىتواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است.
مسأله 1022 - كسى كه عادت دارد، در ركعت سوم و چهارم تسبيحات بخواند اگر بدون قصد مشغول خواندن حمد شود، بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند.
مسأله 1023 - در ركعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبيحات استغفار كند، مثلا بگويد: استغفر الله ربي وأتوب إليه يا بگويد: اللهم اغفر لي.
و كسى كه مشغول استغفار است، اگر شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه چنانچه خود را در استغفار بعد از حمد يا تسبيحات بيند بايد به شك خود اعتنا ننمايد و الا بايد حمد يا تسبيحات را بخواند. و نيز اگر نمازگزار پيش از خم شدن براى ركوع در حالى كه مشغول استغفار نيست شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه بايد حمد يا تسبيحات را بخواند.
مسأله 1024 - اگر در ركوع ركعت سوم يا چهارم يا در حال رفتن به ركوع شك كند كه حمد يا تسبيحات خوانده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1025 - هر گاه بعد از تمام شدن آيه يا كلمهاى شك كند كه آن را درست گفته يا نه تا داخل در ركن بعد نشده مىتواند بر گردد و احتياطا آن آيه يا كلمه را بطور صحيح بگويد ولى اگر جزء بعدى ركن باشد مثلا در ركوع شك كند كه سوره را درست خوانده يا نه نمىتواند برگردد و بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1026 - مستحب است در ركعت اول، پيش از خواندن حمد بگويد:
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم و در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر بسم الله الرحمن الرحيم را بلند بگويد و نيز مستحب است در تمام نمازها حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آيه وقف كند، يعنى: آن را به آيه بعد نچسباند و در حال