مسأله 933 - اگر براى خواندن نماز به مسجد برود و ببيند جماعت تمام شده، تا وقتى كه صفها به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده، مىتواند براى نماز خود، اذان و اقامه نگويد.
مسأله 934 - در جائى كه عده‌اى مشغول نماز جماعتند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادى يا با جماعت ديگرى كه بر پا مىشود نماز بخواند با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مىشود: اول - آن كه نماز جماعت در مسجد باشد و اگر در مسجد نباشد، رجاءا بگويد. دوم - آن كه براى آن نماز اذان و اقامه گفته باشند، سوم - آن كه نماز جماعت باطل نباشد چهارم - آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد. پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد. پنجم - آن كه نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشد. ششم - آن كه وقت نماز جماعت مشترك باشد، مثلا هر دو نماز ظهر، يا هر دو نماز عصر بخوانند، يا نمازى كه به جماعت خوانده مىشود، نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند، يا او نماز ظهر بخواند و جماعت نماز عصر باشد.
مسأله 935 - اگر در يكى از شرطهائى كه در مسأله قبل گفته شد شك كند چنانچه رجاءا اذان و اقامه بگويد مطابق با احتياط عمل كرده است.
مسأله 936 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را مىشنود مستحب است هر قسمتى را كه مىشنود بگويد.
مسأله 937 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را شنيده، چه با او گفته باشد يا نه، در صورتى كه بين آن اذان و اقامه و نمازى كه مىخواهد بخواند، زياد فاصله نشده باشد مىتواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد.
مسأله 938 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمىشود. بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد اگر چه خالى از وجه نيست.