فصل چهلم قضاى نماز - پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): هر كس نمازى را فراموش كند يا خواب بماند، كفاره اش آن است كه هرگاه به ياد آورد، بخواند.
- هرگاه يكى از شما خواب ماند يا از نماز غافل شد، هرگاه به ياد آورد، آن را بخواند. كه همانا خداوند عز وجل مى فرمايد: " نماز را براى ياد من به پا دار ".
- امام باقر (عليه السلام) - هنگامى كه از ايشان پرسيدند، مردى بى طهارت نماز خوانده و نمازهايى را فراموش كرده بخواند يا خواب مانده است - فرمود:
هرگاه به ياد آورد - در هر لحظه از شب و روز باشد - آن ها را قضا مى كند.
- انسان، چهار نماز را در هر زمان (كه بخواهد) مى خواند: نمازى كه از تو فوت شده است، پس هرگاه به ياد آوردى آن را به جا مى آورى....
- امام رضا (عليه السلام): هر چه را خدا بر انسان چيره كند، مانند آن كه شب و روزى بيهوش بماند، قضاى نمازهايش بر او واجب نيست، همانگونه كه امام صادق (عليه السلام) فرمود: هر چه را خداوند بر بنده چيره كند، خود عذرش را مى پذيرد.