الصلاة في الكتاب والسنة (فارسي) - محمد الريشهري

23 / خميازه كشيدن - پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): مبادا در نماز زياد خميازه بكشيد، كه صداى شيطان است.
همانا خداوند عطسه را دوست و خميازه را در نماز ناپسند دارد (1).
- ابو امامه: پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله)، خميازه را در نماز ناپسند مى داشت.
- پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): هرگاه يكى از شما در نماز دچار خميازه شد، تا آنجا كه مى تواند آن را فرو خورد (2).
- امام على (عليه السلام): هرگاه پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) در نماز دچار خميازه مى شد، با دست راستش جلوى آن را مى گرفت.
23 / خواب آلود بودن " اى ايمان آورندگان، در حال مستى به نماز نزديك نشويد، تا آنگاه كه بدانيد چه مى گوييد ".
- زيد شحام: به امام صادق (عليه السلام) عرض كردم: معناى گفته خداى عز وجل آيه " در حال مستى به نماز نزديك نشويد " چيست؟ فرمود: مستى خواب (3).
- پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): هرگاه يكى از شما در نمازش خواب آلود شد، آن را رها كند و بخوابد (4).
- امام على (عليه السلام): هرگاه در نماز، خواب بر چشمت غلبه كرد، نماز را قطع كن و

(1) در نقل جعفريات، حديث از " همانا خداوند " آغاز شده است و بخش نخست آن نيامده است.
(2) در مسند ابن حنبل به جاى عبارت " تا آنجا كه مى تواند آن را فرو خورد "، عبارت " پس دستش را بر دهانش بنهد " آمده است.
(3) در نقل فقيه دارد: " از جمله، مستى خواب ".
(4) در نقل مسند ابن حنبل چنين آمده است: " پس رها كند و بخوابد تا آنگاه كه مى داند چه مى گويد " و در يك نقل مسند ابى يعلى آمده است: " پس رها كند، تا آنگاه كه مى فهمد چه مى گويد " و در نقل ديگرش آمده است: " پس رها كند، تا آنگاه كه مى داند چه مى كند ".

(٩٧)