آنان كه ره نمودى، ره بنما و جزو آنان كه سلامت دادى، سلامت ده و جزو آنان كه سرپرستيشان كردى، سرپرستى كن و در آنچه به ما داده اى بركت ده و ما را از آسيب حكمت، نگاه دار كه تو حكم مى رانى و بر تو حكم نمى رود. بى گمان هر كه را تو دوست دارى، خوار نمى شود و هر كه را تو دشمن دارى، سربلند نمى گردد. پروردگار ما، مبارك و والايى.
سپس هفتاد بار مى گفت: از خدا آمرزش و بازگشت به او را مى خواهم و هنگامى كه سلام مى داد آن اندازه كه خدا مى خواست به ذكر و دعا مى نشست و هنگامى كه نزديك سپيده دمان مى شد، بر مى خاست و دو ركعت نماز فجر مى گذاشت و در ركعت نخست آن، " حمد " و " قل يا ايها الكافرون " و در ركعت دوم، " حمد " و " قل هو الله احد " مى خواند.
هنگامى كه سپيده مى دميد، اذان و اقامه مى گفت و دو ركعت نماز صبح مى گزارد. پس از سلام دادن، تا طلوع خورشيد به ذكر و دعا مى نشست و سپس سجده شكر مى گزارد (و در آن مى ماند) تا روز بالا بيايد.