فصل سى و نهم با هم يا جدا خواندن دو نماز - ابن عمر: هرگاه پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) در سفر شتاب مى كرد، يا كارى بر او دشوار مى آمد، نماز مغرب و عشاء را با هم مى خواند (1).
- حلبى از امام صادق (عليه السلام): هرگاه پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) در سفر بود يا نيازى او را وادار مى كرد، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با هم مى خواند.
و امام صادق افزود: عيبى ندارد كه نماز عشاء آخر را در سفر زودتر و پيش از آنكه شفق ناپديد شود، بخوانى.
- امام على (عليه السلام): پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) در شبهاى بارانى، نماز مغرب و عشاء را با هم مى خواند، اين كار را بارها انجام داد.
- معاذ بن جبل: همانا پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) در سال (غزوه) تبوك، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با هم خواند.
- ابن عباس: پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) در مدينه، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با هم مى خواند، بى آنكه وحشتى در كار باشد و يا باران بيايد.