فصل هفدهم آداب ركوع و سجود - پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): همانا من از قرائت [قرآن] در ركوع و سجود، نهى شدم.
پس در ركوع، خداوند را بزرگ بشماريد و در سجود، بسيار دعا كنيد، كه سزاوار برآورده شدن است.
- ابوبكر حضرمى: امام باقر (عليه السلام) فرمود: مى دانى حد ركوع و سجود چيست؟
گفتم: نه. فرمود: در ركوع سه مرتبه " سبحان ربى العظيم وبحمده " مى گويى و در سجود سه مرتبه " سبحان ربى الاعلى وبحمده ". پس هر كس يكى كمتر بگويد، يك سوم نمازش را نياورده است و هر كس دو تا كمتر بگويد دو سوم نماز را كم گذاشته است و هر كس تسبيح نكرد، نمازى ندارد.
- بريد عجلى: به امام باقر (عليه السلام) عرض كردم: كدام يك بهتر است؟ قرائت بسيار يا طول دادن ركوع و سجود؟ فرمود: طول دادن ركوع و سجود در نماز، بهتر است. آيا گفته خداى عز وجل را نشنيده اى: " پس آن اندازه كه مىتوانيد از آن (قرآن) بخوانيد و نماز بر پا داريد ". منظور از برپا داشتن نماز، تنها طول دادن ركوع و سجده است.