الصلاة في الكتاب والسنة (فارسي) - محمد الريشهري - الصفحة ١٦٩
- امام صادق (عليه السلام): پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) هنگام زوال خورشيد (ظهر) نماز ظهر و عصر را با مردم و به جماعت خواند، بى آنكه دليل خاصى باشد و پيش از فرو رفتن شفق، نماز مغرب و عشاء را با مردم و به جماعت خواند، بى آنكه دليل خاصى باشد. پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) اين كار را تنها براى آن كرد كه وقت (نمازها) بر امتش فراخ باشد (1).
- امام باقر (عليه السلام): همانا پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) نماز ظهر و عصر را با هم و با يك اذان و دو اقامه خواند و نماز مغرب و عشاء را نيز با هم و با يك اذان و دو اقامه خواند.
- عبد الملك قمى از امام صادق (عليه السلام): گفتم: دو نماز را با هم بى آنكه علتى در كار باشد بخوانم؟ فرمود: پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) اين را انجام داد و مى خواست بر امتش سبك گرداند.
- عبد الله بن سنان: شبى بارانى، در مسجد پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) به نماز مغرب حاضر شدم. نزديك به شفق نداى اذان در دادند و اقامه را گفته، نماز مغرب را خواندند و سپس به مردم مهلت دادند تا دو ركعت نماز بگزارند. سپس منادى در جايگاهش در مسجد ايستاد و اقامه نماز را گفت و نماز عشاء را خواندند و به خانه هايشان رفتند و من اين را از امام صادق (عليه السلام) پرسيدم. امام فرمود: بلى، پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) اين گونه كرد.
- فضيل بن يسار: على بن الحسين - درودهاى خداوند بر آن دو باد - فرمان مى داد كودكان نماز عشاء را با نماز مغرب بخوانند و مى فرمود: اين بهتر از آن است كه به خواب روند (2).
- امام صادق (عليه السلام): همانا فرمان مى دهيم كودكان تا هنگامى كه هنوز وضو دارند

(1) در تهذيب، حديث را تا " به جماعت خواند بى آنكه دليل خاصى داشته باشد " نقل كرده است.
(2) در دعائم الاسلام چنين آمده است: " اين موضوع به حضرت گفته شد. پس فرمود: آن برايشان سبك تر است و زودتر انجامش مى دهند، آن را تباه نمى كنند و به چيزى سرگرم نشده و نمىخوابند ".
(١٦٩)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 175 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة
1 درباره ترجمه 5
2 مقدمه مؤلف 7
3 پيشگفتار 9
4 فصل نخست: وجوب نماز 16
5 فصل دوم: حكمت نماز 18
6 فصل سوم: نماز پيش از اسلام 20
7 فصل چهارم: فضيلت نماز 22
8 فصل پنجم: ويژگيهاى نماز 24
9 5 / 1 استوارى دين 24
10 5 / 2 بهترين دستور 25
11 5 / 3 روشنى چشم پيامبر صلى الله عليه وآله 27
12 5 / 4 نخستين واجب الهى 27
13 5 / 5 نخستين آموزش واجب 29
14 5 / 6 نخستين مورد باز خواست 29
15 فصل ششم: ترغيب به برپا داشتن نماز 31
16 فصل هفتم: مواظبت بر نماز 33
17 فصل هشتم: وقتهاى نماز 36
18 فصل نهم: مواظبت بر وقتهاى نماز 38
19 فصل دهم: واداشتن خانواده به نماز 43
20 فصل يازدهم: فضيلت نمازگزار 45
21 فصل دوازدهم: حدود نماز 47
22 فصل سيزدهم: آداب نماز 49
23 ا: آداب ظاهرى 49
24 13 / 1 مسواك زدن 49
25 13 / 2 زينت كردن 49
26 13 / 3 استفاده از بوى خوش 51
27 13 / 4 انگشتر به دست داشتن 51
28 13 / 5 رعايت اول وقت 52
29 13 / 6 نماز واجب را در مسجد خواندن 54
30 13 / 7 دعا كردن در آغاز نماز 55
31 13 / 8 پناه جستن 57
32 13 / 9 آشكارا گفتن بسم الله 57
33 13 / 10 آرامش تن 59
34 13 / 11 درنگ كردن 60
35 13 / 12 بينى به خاك ماليدن 60
36 ب: آداب باطنى 61
37 13 / 13 حضور قلب داشتن 61
38 13 / 14 فروتنى 63
39 13 / 15 گريستن 64
40 13 / 16 نماز خواندن مانند نماز خداحافظى كننده 65
41 فصل چهاردهم: تكبير و آداب آن 66
42 فصل پانزدهم: آداب ركوع 69
43 فصل شانزدهم: آداب سجده 71
44 فصل هفدهم: آداب ركوع وسجود 73
45 فصل هيجدهم: آداب برخاستن از سجده 77
46 فصل نوزدهم: قنوت و آداب آن 79
47 فصل بيستم: تشهد و آداب آن 82
48 فصل بيست و يكم: سلام و آداب آن 84
49 فصل بيست و دوم: كليات آداب نماز 86
50 فصل بيست و سوم: آنچه شايسته نمازگزار نيست 92
51 23 / 1 نگهدارى بول و غائط 92
52 23 / 2 نماز بدون پوشش روبرو 93
53 23 / 3 شكستن انگشتان 93
54 23 / 4 بازى كردن 94
55 23 / 5 به اين سو و آن سو رو گرداندن 94
56 23 / 6 سستى كردن 96
57 23 / 7 خميازه كشيدن 97
58 23 / 8 خواب آلود بودن 97
59 23 / 9 شتاب ورزيدن 98
60 23 / 10 چشم بستن 98
61 23 / 11 نماز خواندن در مكانهايى كه ذكرشان مىآيد 99
62 فصل بيست و چهارم: كليات آنچه شايسته نمازگزار نيست 101
63 فصل بيست و پنجم: بيم دادن از سبك شمردن نماز 105
64 فصل بيست و ششم: بيم دادن از تباه كردن نماز 108
65 فصل بيست و هفتم: آثار نماز 111
66 27 / 1 از ميان رفتن بديها 111
67 27 / 2 پاكى جان 114
68 27 / 3 راندن شيطان 116
69 27 / 4 بازداشتن از كار زشت و ناپسند 116
70 27 / 5 پايدارى 117
71 27 / 6 فرو آمدن رحمت 118
72 27 / 7 پذيرش دعا 119
73 27 / 8 رسيدن به هر خوبى 120
74 27 / 9 تقرب به خداوند متعال 120
75 27 / 10 ورود به بهشت 122
76 فصل بيست و هشتم: كليات آثار نماز 122
77 فصل بيست و نهم: آثار نماز نخواندن 125
78 29 / 1 خشم خداى متعال 125
79 29 / 2 تباه شدن عمل 125
80 39 / 2 كفر 126
81 فصل سى ام: كيفر ترك كننده نماز 128
82 فصل سى و يكم: حقيقت نماز 130
83 فصل سى و دوم: اسباب پذيرش نماز 134
84 فصل سى و سوم: موانع پذيرش نماز 136
85 فصل سى و چهارم: فضيلت ذكر و دعا پس از نماز 138
86 فصل سى و پنجم: آنچه پس از نماز مىسزد 140
87 35 / 1 سه بار تكبير گفتن 140
88 35 / 2 آية الكرسى خواندن 141
89 35 / 3 سوره توحيد خواندن 141
90 35 / 4 درود فرستادن بر پيامبر و خاندانش 141
91 35 / 5 تسبيحات حضرت زهرا عليها السلام 142
92 35 / 6 استغفار كردن 142
93 35 / 7 سجده شكر گزاردن 143
94 35 / 8 گونه بر خاك نهادن 144
95 فصل سى و ششم: دعاهاى روايت شده در پى نماز 145
96 فصل سى و هفتم: فضيلت انتظار نماز 150
97 فصل سى و هشتم: روش اهل بيت عليهم السلام در نماز 152
98 38 / 1 نماز پيامبر صلى الله عليه وآله 152
99 38 / 2 نماز امام علي عليه السلام 154
100 38 / 3 نماز فاطمه عليها السلام 156
101 38 / 4 نماز امام حسن بن علي عليهما السلام 156
102 38 / 5 نماز امام حسين بن علي عليهما السلام 157
103 38 / 6 نماز امام علي بن حسين عليهما السلام 158
104 38 / 7 نماز امام محمد باقر عليه السلام 160
105 38 / 8 نماز امام جعفر صادق عليه السلام 161
106 38 / 9 نماز امام موسى بن جعفر عليهما السلام 162
107 38 / 10 نماز امام علي بن موسى الرضا عليهما السلام 163
108 فصل سى و نهم: باهم يا جدا خواندن دو نماز 168
109 فصل چهلم: قضاى نماز 172