الصلاة في الكتاب والسنة (فارسي) - محمد الريشهري

- امام صادق (عليه السلام): پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) هنگام زوال خورشيد (ظهر) نماز ظهر و عصر را با مردم و به جماعت خواند، بى آنكه دليل خاصى باشد و پيش از فرو رفتن شفق، نماز مغرب و عشاء را با مردم و به جماعت خواند، بى آنكه دليل خاصى باشد. پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) اين كار را تنها براى آن كرد كه وقت (نمازها) بر امتش فراخ باشد (1).
- امام باقر (عليه السلام): همانا پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) نماز ظهر و عصر را با هم و با يك اذان و دو اقامه خواند و نماز مغرب و عشاء را نيز با هم و با يك اذان و دو اقامه خواند.
- عبد الملك قمى از امام صادق (عليه السلام): گفتم: دو نماز را با هم بى آنكه علتى در كار باشد بخوانم؟ فرمود: پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) اين را انجام داد و مى خواست بر امتش سبك گرداند.
- عبد الله بن سنان: شبى بارانى، در مسجد پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) به نماز مغرب حاضر شدم. نزديك به شفق نداى اذان در دادند و اقامه را گفته، نماز مغرب را خواندند و سپس به مردم مهلت دادند تا دو ركعت نماز بگزارند. سپس منادى در جايگاهش در مسجد ايستاد و اقامه نماز را گفت و نماز عشاء را خواندند و به خانه هايشان رفتند و من اين را از امام صادق (عليه السلام) پرسيدم. امام فرمود: بلى، پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) اين گونه كرد.
- فضيل بن يسار: على بن الحسين - درودهاى خداوند بر آن دو باد - فرمان مى داد كودكان نماز عشاء را با نماز مغرب بخوانند و مى فرمود: اين بهتر از آن است كه به خواب روند (2).
- امام صادق (عليه السلام): همانا فرمان مى دهيم كودكان تا هنگامى كه هنوز وضو دارند

(1) در تهذيب، حديث را تا " به جماعت خواند بى آنكه دليل خاصى داشته باشد " نقل كرده است.
(2) در دعائم الاسلام چنين آمده است: " اين موضوع به حضرت گفته شد. پس فرمود: آن برايشان سبك تر است و زودتر انجامش مى دهند، آن را تباه نمى كنند و به چيزى سرگرم نشده و نمىخوابند ".

(١٦٩)