پس پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) گريست و هر دو را به او بخشيد.
38 / نماز فاطمه (عليها السلام) - ابن فهد: فاطمه (عليها السلام) در نماز از ترس خداوند متعال، نفس نفس مى زد.
- پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): اما دخترم، فاطمه، همانا سرور زنان جهان از آغاز تا پايان است. او پاره اى از تنم، نور چشمم، ميوه دلم، روح و جانم و حوريه اى به صورت انسان است. هرگاه در محرابش در پيشگاه پروردگار بزرگ و شكوهمندش مى ايستد، نورش براى فرشتگان آسمان جلوه مى نمايد، همانگونه كه نور ستارگان براى ساكنان زمين جلوه مى كند و خداوند عز وجل به فرشتگانش مى گويد: " اى فرشتگان من، به كنيز من فاطمه، سرور كنيزانم، بنگريد كه در پيشگاه من ايستاده و از ترس من گوشت تنش مىلرزد و با دلش به عبادت من روى آورده است. شما را گواه مى گيرم كه پيروانش را از آتش، ايمن ساختم ".
38 / نماز امام حسن بن على (عليهما السلام) - امام سجاد (عليه السلام): همانا حسن بن على (عليهما السلام) هرگاه به نماز در پيشگاه پروردگارش - عز وجل - مى ايستاد، گوشت تنش مى لرزيد و هر گاه بهشت و آتش را ياد مى كرد، چون مار گزيده به خود مى پيچيد و بهشت را از خدا مى طلبيد و از آتش به خداوند پناه مى برد.
- حسن بن على بن ابيطالب (عليهما السلام) نماز مى خواند كه مردى از پيش روى حضرت گذشت و يكى از همنشينانش، او را باز داشت. هنگامى كه حضرت نمازش را به پايان برد فرمود: چرا آن مرد را بازداشتى؟ گفت:
اى پسر پيامبر خدا، ميان شما و محراب جدايى انداخت. پس حضرت