الصلاة في الكتاب والسنة (فارسي) - محمد الريشهري - الصفحة ٧١
فصل شانزدهم آداب سجده - پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): سجده بر هفت استخوان است: پيشانى، دو دست (1)، دو زانو، دوانگشت شست [پا] و بينيت را نيز بر خاك مى نهى (2).
- محمد بن مسلم: امام صادق (عليه السلام) را ديدم هنگام سجده كردن، دستانش را پيش از زانوانش بر زمين مى نهاد و هنگام برخاستن، زانوانش را پيش از دستانش بلند مى كرد.
- امام صادق (عليه السلام): على صلوات الله عليه هنگام سجود، سينه و شكمش را بالاى زمين نگه مى داشت، همانگونه كه شتر لاغر و باريك ميان سينه اش را بالا مى دارد.
- زن هنگام سجده، ساعدهاى دستش را [بر زمين] مى گسترد.
- شايسته است نمازگزار پيشانيش را بر زمين بنهد و صورتش را به خاك بمالد، كه اين كوچكى كردن براى خداى عز وجل و بزرگداشت اوست.

(١) در نقل " خصال " به جاى " دو دست "، " دو كف " آمده است.
(٢) در نقل " قرب الاسناد " چنين آمده است: " آدمىزاده بر هفت استخوان سجده مى كند: دو دستش، دو پايش، دو زانويش و پيشانيش ".
(٧١)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 ... » »»
الفهرست