فصل بيستم تشهد و آداب آن - سورة بن كليب: از امام باقر (عليه السلام) كمترين چيزى را كه از تشهد كفايت مى كند پرسيدم، فرمود: شهادتين (1).
- امام صادق (عليه السلام): هر كس نماز بگذارد و بر پيامبر (صلى الله عليه وآله) صلوات نفرستد و آن را از روى قصد ترك كند، نمازى ندارد.
- پرداختن زكات (فطريه) روزه را تمام مى كند، همچون صلوات بر پيامبر (عليه السلام) كه تمام كننده نماز است. هر كس روزه بگيرد و زكات را از روى قصد نپردازد، روزه اى ندارد و هر كس نماز بگزارد و از روى قصد صلوات بر پيامبر (صلى الله عليه وآله) نفرستد، نمازى ندارد. همانا خداوند متعال پيش از نماز به آن (زكات) پرداخته و فرموده است: " بى گمان رستگار شد كسى كه زكات داد و نام پروردگارش را ياد كرده نماز گزارد ".
- تشهد در (پايان) دو ركعت نخست چنين است: سپاس مخصوص خداست، گواهى مى دهم كه جز خداى يگانه خدايى نيست، همتايى ندارد و گواهى مى دهم كه محمد بنده و پيامبر اوست. خدايا، بر محمد