باز مى گشت، چهار ركعت نماز عصر مى گزارد و پس از مغرب، چهار ركعت مى خواند و سپس نمازى نمى خواند تا شفق فرو رود و هنگامى كه فرو مى رفت، نماز عشاء را مى گزارد. سپس پيامبر به بسترش مى رفت و نماز نمى خواند تا نيمى از شب سپرى شود. هنگامى كه شب از نيمه مى گذشت، هشت ركعت نماز مى گزارد و در پاره چهارم شب، سه ركعت نماز وتر مى گزارد و در آن ها " فاتحة الكتاب " و " قل هو الله احد " مى خواند و سه ركعت را با يك سلام دادن از هم جدا مى كرد و سخن مى گفت و نيازهايش را مى طلبيد و از نمازگاهش بيرون نمى آمد، تا اينكه ركعت سوم نماز وتر را بخواند و در آن پيش از ركوع، قنوت مى خواند. سپس سلام مى داد و دو ركعت نماز (نافله) فجر را هنگام دميدن سپيده يا اندكى پس و پيش، مى گزارد. سپس دو ركعت نماز صبح - يعنى سپيده دمان - را هنگامى مى خواند كه سپيده گسترش مى يافت و به خوبى روشن مى شد. پس اين نماز پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) تا هنگام قبض روحش بود.
38 / نماز امام على (عليه السلام) - ديلمى - در توصيف نماز امام على (عليه السلام) -: ايشان روزى در جنگ صفين سرگرم پيكار و جنگ بود و با اين همه ميان دو صف، مراقب خورشيد بود. پس ابن عباس به ايشان عرض كرد: اى امير مؤمنان، اين چه كارى است؟ فرمود: به زوال خورشيد مىنگرم تا نماز بگزاريم. پس ابن عباس عرض كرد: و آيا اكنون، هنگام نماز است؟ جنگ، ما را از نماز به خود مشغول داشته است. پس حضرت فرمود: براى چه با اينان مىجنگيم؟ ما فقط براى نماز با اينان مىجنگيم.
- ابن ابى جمهور: در حديث است كه على (عليه السلام) هرگاه وقت نماز مى شد،