نماز مى گزارد كه آخرين نمازش را مى خواند و چنين مى بيند كه پس از آن، هرگز نماز نمى خواند.
- على بن الحسين (عليهما السلام) در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مى گزارد (1).
- هنگامى كه به امام باقر (عليه السلام) گفته شد: چقدر فرزندان پدرت كم هستند؟ - فرمود: شگفت اين است كه من چگونه زاده شدم! پدرم در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مى گزارد، پس كى به دنيا بپردازد (2).
- ابو حازم: هيچ يك از هاشميان را برتر از على بن الحسين (عليهما السلام) نديدم. در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مى گزارد، تا اينكه پيشانى و جايهاى سجده اش همچون سينه شتر، بر آمده گشت.
- امام باقر (عليه السلام): روزى در نماز، بالا پوش على بن الحسين (عليهما السلام) از يك دوشش افتاد. آن را درست نكرد تا اينكه نمازش را به پايان برد. پس يكى از يارانش (سبب درست نكردن) آن را از حضرت پرسيد. حضرت فرمود: واى بر تو، آيا مى دانى در پيشگاه چه كسى بودم؟ همانا از نماز بنده جز آنچه با دلش به خدا رو آورده باشد، پذيرفته نيست.
- امام صادق (عليه السلام): در پوشش وفقه شباهت هيچ يك از فرزندان و خانواده أمير المؤمنين (عليه السلام) به ايشان، بيشتر از على بن الحسين (عليهما السلام) نبود.
ابوجعفر (فرزند على بن الحسين (عليهما السلام)) بر او وارد شد و با ايشان روبرو گشت كه به مرتبه اى از عبادت رسيده بود كه هيچ كس بدان دست نيافته بود. او را ديد كه رنگش از شب زنده دارى، زرد گشته، چشمش از گريه، آب مرواريد آورده، پيشانى و بينى اش از سجده، زخم و شكاف برداشته و ساقها و كف پاهايش از ايستادن در نماز ورم كرده اند. پس ابوجعفر (عليه السلام) گفت: هنگامى كه او را اين گونه ديدم، نتوانستم از گريه خوددارى كنم و دلم به رحم آمد و گريستم و او نيز به فكر فرو