برايش واجب مى شود.
- هر كس دو ركعت نماز بگزارد و در آن به هيچ كار دنيايى نيانديشد، خداوند گناهانش را مىآمرزد.
- بنده نماز مى خواند و يك ششم [يك سوم] و حتى يك دهم آن را هم نمى نويسند. از نماز بنده، فقط آنچه را كه درك مى كند مى نويسند.
- از معصوم روايت شده است: براى تو از نمازت - جز آن مقدار كه حضور قلب دارى - چيزى نيست.
- پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): دو ركعت نماز مختصر با تفكر، بهتر از يك شب به عبادت ايستادن است.
- از معصومان روايت شده است: دو ركعت نماز با تدبر، بهتر از يك شب به عبادت ايستادن با قلبى بى توجه است.
- پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله): خداوند نماز بنده اى را كه دلش همراه تنش نيست، نمى پذيرد.
- امام باقر (عليه السلام) و امام صادق (عليه السلام): براى تو از نمازت، فقط آنچه كه به آن توجه دارى هست. پس اگر همه آن را به وهم و خيال بگذراند يا از انجامش غفلت بورزد، نمازش را درهم مى پيچند و به صورتش مى زنند.
- امام صادق (عليه السلام): هر كس دو ركعت نماز بگزارد و بداند كه چه مى گويد، بى هيچ گناهى ميان او و خدايش باز مى گردد.
- امام باقر (عليه السلام): هنگامى كه به نماز مى ايستى، پيوسته باتوجه باش كه از آن، فقط آنچه توجه دارى به حساب مى آيد.
- امام صادق (عليه السلام): همانا من دوست دارم شخص با ايمان شما هنگامى كه به نماز واجب مى ايستد، دلش را به سوى خدا كند و به كار دنيايى مشغول ندارد. هيچ شخص با ايمانى در نماز دل به سوى خدا نمى كند مگر اينكه خداوند به او رو مى آورد و دلهاى مؤمنان را به او علاقمند مى سازد، پس از آنكه خود نيز او را دوست دارد.