فرست و از زشتيهايى كه از من مى دانى درگذر "، خدا مى فرمايد:
فرشتگان من، گواه باشيد كه او را بخشيدم و طلبكاران او [حقوق مالى و غير آن] را راضى ساختم.
- امام باقر (عليه السلام): هنگام روكردن به سوى خداوند در نماز، كافى است كه بگويى: به كسى روى آوردم كه آسمانها و زمين را آفريده، بر دين پاك ابراهيم هستم، مسلمانم و از مشركان نيستم. همانا نماز و عبادتم و زندگى و مرگم براى پروردگار بى همتاى جهانيان است و به اين فرمان يافته ام و بدان تسليم هستم. و يك تكبير [براى آغاز نماز] كفايت مى كند.
- امام صادق (عليه السلام): هنگامى كه براى نماز برخاستى بگو: خدايا من محمد (صلى الله عليه وآله) را پيشاپيش نيازم، قرار مى دهم و با او به سوى تو روى مى آورم. پس مرا در دنيا و آخرت به او آبرومند و از نزديكان، قرار ده. نمازم را به او پذيرفته و گناهم را به او آمرزيده و دعايم را به او روا شده، قرار ده. تو و فقط تو آمرزشگر و مهربانى.
- هنگام آغاز نماز كف دستانت را بالا ببر و آن ها را كاملا بگشاى. سه تكبير بگو و سپس بگو: " خدايا تو پادشاه حقيقى هستى، جز تو خدايى نيست، تو را تسبيح مى كنم، بى گمان به خود ستم كردم، پس گناهم را بپوشان كه جز تو، كسى گناهان را نمى پوشاند ". پس دو تكبير مى گويى و سپس بگو: " آماده و حاضرم، نيكى در دستان توست و بدى به تو راه ندارد. ره يافته آن است، كه تو برايش ره نمودى. پناهگاهى از تو جز به سوى تو نيست. منزه و بخشاينده اى، مبارك و والايى، منزهى اى پروردگار خانه ". پس دو تكبير مى گويى و پس از آن مى گويى: " پاكدلانه به كسى روى آوردم كه آسمانها و زمين را آفريده، دانا به آشكار و نهان است، مسلمانم و از مشركان نيستم. همانا نماز و عبادتم و زندگى و مرگم، براى پروردگار بى همتاى جهانيان است و به اين فرمان يافته ام و بدان تسليم هستم. " سپس از شيطان رانده شده به خدا پناه ببر و پس از