- امام على (عليه السلام): كسى كه پيش از در رسيدن وقت نماز، آماده نشود، آن را بزرگ نشمرده است.
- زراره: به امام باقر (عليه السلام) عرض كردم: خداوند نيكويت بدارد، كدام يك از آغاز، ميان يا پايان وقت هر نماز، برتر است؟ فرمود: آغاز آن. همانا پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود: خداوند عز وجل از كارهاى نيك، آنچه ر انجام گيرد، دوست مى دارد.
- امام باقر (عليه السلام): بدان كه اول وقت هميشه برتر است. پس هر اندازه مى توانى در كار نيك شتاب كن.
- نمازى كه در اول وقت بالا برود، سپيد و نورانى به سوى صاحبش باز مى گردد و مى گويد: مرا حفظ كردى، خدا تو را حفظ كند. و هنگامى كه در غير وقتش و بدون حدودش بالا برود، سياه و تاريك به سوى صاحبش باز مى گردد و مى گويد: مرا تباه كردى، خدا تو را تباه كند.
- امام صادق (عليه السلام): فضيلت اول وقت بر آخر آن براى انسان، بهتر از فرزند و دارايى اوست.
- هر نماز دو وقت دارد كه از اين دو، اول وقت برتر است و روا نيست كسى بدون دليل در آخر وقت نماز بخواند، مگر به سبب عذرى.
- هنگامى كه وقت نماز در مى رسد، درهاى آسمان براى بالا رفتن اعمال، گشوده مى شود. پس دوست ندارم عملى زودتر از عمل من بالا برود و نام كسى پيش از من در صحيفه (دفتر اعمال) نوشته شود.
- امام كاظم (عليه السلام): هنگامى كه نمازهاى واجب در اول وقت و با رعايت حدودشان، بر پا داشته مى شوند، از شاخه بريده شده درخت آس (مورد) با همه عطر و بو و تازگيش، خوشبوترند. پس بر [نماز] اول وقت مداومت ورزيد.
- امام رضا (عليه السلام): اى فلانى، هنگامى كه وقت در رسيد، نماز را [فورى] بخوان، كه نمى دانى چه پيش مى آيد.