دارد، كيفرش ندهم و او را بى محاسبه وارد بهشت گردانم.
- امام صادق (عليه السلام): خداوند از هر كس يك نماز را بپذيرد، عذابش نمى كند، از هر كس يك كار نيك بپذيرد، كيفرش نمى دهد.
- روز قيامت، پير مرد را مى آورند و نامه عملش را آشكارا و پيش روى مردم به او مى دهند در حالى كه جز بدى در آن ديده نمى شود، پس بر او گران مى آيد و مى گويد: اى پروردگار من، آيا فرمان مى دهى مرا به دوزخ برند؟ پس خداى بزرگ - جل جلاله - مى گويد: اى پير، من شرم مى كنم تو را كيفر دهم و حال آنكه تو در دنيا براى من نماز مى گزاردى.
بنده ام را به بهشت ببريد.
- محمد بن عمران از امام صادق (عليه السلام): بنده اى را روز قيامت مى آورند كه كار نيكى ندارد. پس به او گفته مى شود: ياد كن يا به ياد آر، آيا كار نيكى دارى؟ پس به ياد مى آورد و مى گويد: اى پروردگار من، كار نيكى نكرده ام جز اينكه فلان بنده با ايمانت بر من گذشت، از او آب خواستم و او به من داد. پس با آن وضو گرفتم و براى تو نماز گزاردم. (امام صادق) فرمود: پس پروردگار تبارك و تعالى مى فرمايد: همانا تو را آمرزيدم، بنده ام را وارد بهشت كنيد.