مسأله 2005 - كسى كه سيد نيست نمىتواند به سيد فطره بدهد حتى اگر سيدى نان‌خور او باشد، نمىتواند فطره او را به سيد ديگر بدهد.
مسأله 2006 - فطره طفلى كه از مادر يا دايه شير مىخورد، بر كسى است كه مخارج مادر يا دايه را مىدهد. ولى اگر مادر يا دايه مخارج خود را از مال طفل برمىدارد فطره طفل بر كسى واجب نيست.
مسأله 2007 - انسان اگر چه مخارج عيالاتش را از مال حرام بدهد، بايد فطره آنان را از مال حلال بدهد.
مسأله 2008 - اگر انسان كسى را اجير نمايد و شرط كند كه مخارج او را بدهد در صورتى كه به شرط خود عمل كند و نان‌خور او حساب شود بايد فطره او را هم بدهد ولى چنانچه شرط كند كه مقدار مخارج او را بدهد و مثلا پولى براى مخارجش بدهد، دادن فطره او واجب نيست.
مسأله 2009 - اگر كسى بعد از غروب شب عيد فطر بميرد، بايد فطره او و عيالاتش را از مال او بدهند ولى اگر پيش از غروب بميرد، واجب نيست فطره او و عيالاتش را از مال او بدهند.
مصرف زكات فطره مسأله 2010 - اگر زكات فطره را به يكى از هشت مصرفى كه سابقا براى زكات مال گفته شد برسانند كافى است. ولى احتياط مستحب آن است كه فقط به فقراى شيعه بدهند.
مسأله 2011 - اگر طفل شيعه‌اى فقير باشد، انسان مىتواند فطره را به مصرف او برساند، يا به واسطه دادن به ولى طفل، ملك طفل نمايد.
مسأله 2012 - فقيرى كه فطره به او مىدهند، لازم نيست عادل باشد. ولى احتياط واجب آن است كه به شرابخوار و كسى كه آشكارا معصيت كبيره مىكند فطره ندهند.