2 - معدن مسأله 1794 - اگر از معدن طلا، نقره، سرب، مس، آهن، ذغال سنگ، فيروزه، عقيق، زاج، نمك و معدنهاى ديگر، چيزى بدست آورد در صورتى كه به مقدار نصاب باشد، بايد خمس آن را بدهد.
مسأله 1795 - نصاب معدن بنابر احتياط 105 مثقال معمولى نقره سكه‌دار يا 15 مثقال معمولى طلاى سكه دار است، يعنى اگر قيمت چيزى را كه از معدن بيرون آورده، بعد از كم كردن مخارجى كه براى آن كرده به 105 مثقال نقره سكه‌دار يا 15 مثقال طلاى سكه‌دار برسد، بنابر احتياط واجب بايد خمس آن را بدهد.
مسأله 1796 - استفاده‌اى كه از معدن برده، اگر قيمت آن به 105 مثقال نقره سكه‌دار يا 15 مثقال طلاى سكه‌دار نرسد، خمس آن در صورتى لازم است كه به تنهائى يا با منفعت‌هاى ديگر كسب او از مخارج سالش زياد بيايد.
مسأله 1797 در گچ و آهك و گل سرشور و گل سرخ واجب آن است كه مانند معادن در نظر گرفته شود و اگر قيمت هر يك از آنها به حد نصاب رسيد خمس آن را بدهد و اگر نرسد حكم منافع كسب را دارد.
مسأله 1798 - كسى كه از معدن چيزى بدست مىآورد، بايد خمس آن را بدهد چه معدن روى زمين باشد، يا زير آن، در زمينى باشد كه ملك است، يا در جائى باشد كه مالك ندارد.
مسأله 1799 - اگر نداند چيزى را كه از معدن بيرون آورده به 105 مثقال نقره سكه‌دار يا 15 مثقال طلاى سكه‌دار مىرسد يا نه، بنابر احتياط واجب بايد به وزن كردن يا از راه ديگر قيمت آنها را معلوم كند.
مسأله 1800 - اگر چند نفر چيزى از معدن بيرون آورند، چنانچه بعد از كم كردن مخارجى كه براى آن كرده‌اند، اگر سهم هر كدام آنها به 105 مثقال نقره سكه‌دار يا 15 مثقال طلاى سكه‌دار برسد، بايد خمس آن را بدهند.