ششم: فرو بردن تمام سر در آب.
هفتم: باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح.
هشتم: اماله كردن با چيزهاى روان.
نهم: قى كردن و احكام اينها در مسائل آينده گفته مىشود.
1 - خوردن و آشاميدن مسأله 1570 - اگر روزه‌دار عمدا چيزى بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مىشود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب. چه معمول نباشد مثل خاك و شيره درخت و چه كم باشد يا زياد، حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزه او باطل مىشود، بلكه اگر رطوبت مسواك در آب دهان به طورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود. ولى بداند كه در دهان باقى است و با آب دهان مخلوط شده است بنابر احتياط لازم نبايد آن را فرو برد.
مسأله 1571 - اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنانچه عمدا فرو برد روزه‌اش باطل است و به دستورى كه بعدا گفته خواهد شد كفار هم بر او واجب مىشود.
مسأله 1572 - اگر روزه‌دار سهوا چيزى بخورد يا بياشامد، روزه‌اش باطل نمىشود.
مسأله 1573 - احتياط مستحب آن است كه روزه‌دار از استعمال آمپولى كه بجاى غذا به كار مىرود خوددارى كند، ولى تزريق آمپولى كه عضو را بىحس مىكند يا بجاى دوا استعمال مىشود اشكال ندارد و تزريق هيچ نوع از آمپولها روزه را باطل نمىكند.
مسأله 1574 - اگر روزه‌دار چيزى را كه لاى دندان مانده است عمدا فرو ببرد، روزه‌اش باطل مىشود.