اجير گرفتن براى نماز مسأله 1530 - بعد از مرگ انسان مىشود براى نماز و عبادتهاى ديگر او كه در زندگى بجا نياورده، ديگرى را اجير كنند يعنى به او مزد دهند كه آنها را بجا آورد. و اگر كسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح است.
مسأله 1531 - انسان مىتواند براى بعضى از كارهاى مستحبى مثل زيارت قبر پيغمبر و امامان عليهم السلام، از طرف زندگان اجير شود، و نيز مىتواند كار مستحبى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان يا زندگان هديه نمايد.
مسأله 1532 - كسى كه براى نماز قضاى ميت اجير شده، بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روى تقليد صحيح بداند و اگر عالم به كيفيت احتياط باشد و احتياط كند اشكال ندارد.
مسأله 1533 - اجير بايد موقع نيت، ميت را معين نمايد. و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسى نماز مىخوانم كه براى او اجير شده‌ام كافى است.
مسأله 1534 - اجير بايد خود را بجاى ميت فرض كند و عبادتهاى او را قضا نمايد و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست.
مسأله 1535 - بايد كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند كه نماز را مىخواند و اگر شك داشته باشند كه صحيح انجام مىدهد يا نه اشكال ندارد.
مسأله 1536 - كسى كه ديگرى را براى نمازهاى ميت اجير كرده اگر بفهمد كه عمل را بجا نياورده، يا باطل انجام داده، بايد دوباره اجير بگيرد.
مسأله 1537 - هر گاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه همين كه بگويد انجام داده‌ام كافى است ولى اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، گرفتن اجير لازم نيست.