در عقد شرط نكرده باشند كه خودش آنها را تربيت كند، ورثهاش بجاى او هستند و چنانچه خودشان عمل را انجام ندهند و اجير هم نگيرند، حاكم شرع از مال ميت اجير مىگيرد و حاصل را بين ورثه ميت و مالك قسمت مىكند و چنانچه ميت مالى نداشته باشد مساقات به هم مىخورد و اگر شرط كرده باشند كه خود او درختها را تربيت نمايد، پس اگر قرار گذاشتهاند كه به ديگرى واگذار نكند، با مردن او نيز معامله به هم مىخورد و اگر قرار نگذاشتهاند مالك مىتواند عقد را به هم بزند، يا راضى شود كه ورثه او يا كسى كه آنها اجيرش مىكنند، درختها را تربيت نمايد.
مسأله 2244 - اگر شرط كند كه تمام حاصل براى مالك باشد، مساقات باطل است و ميوه مال مالك مىباشد و كسى كه كار مىكند نمىتواند مطالبه اجرت نمايد ولى اگر باطل بودن مساقات به جهت ديگر باشد، مالك بايد مزد آبيارى و كارهاى ديگر را به مقدار معمول به كسى كه درختها را تربيت كرده بدهد.
مسأله 2245 - اگر زمينى را به ديگرى واگذار كند كه در آن درخت بكارد و آنچه عمل مىآيد مال هر دو باشد، بنابر اقوى صحيح است.
كسانى كه نمىتوانند در مال خود تصرف كنند مسأله 2246 - بچهاى كه بالغ نشده شرعا نمىتواند در مال خود تصرف كند و نشانه بالغ شدن يكى از سه چيز است:
اول: روئيدن موى درشت زير شكم بالاى عورت.
دوم: بيرون آمدن منى.
سوم: تمام شدن پانزده سال قمرى در مرد و تمام شدن نه سال قمرى در زن.
مسأله 2247 - روئيدن موى درشت در صورت و پشت لب و در سينه و زير بغل و درشت شدن صدا و مانند اينها نشانه بالغ شدن نيست، مگر انسان به واسطه اينها به بالغ شدن يقين كند.
مسأله 2248 - ديوانه و سفيه يعنى كسى كه مال خود را در كارهاى بيهوده