مسأله 1113 - اگر چيزى را كه ركن نيست فراموش كند و چيزى را كه بعد از آن است و آن هم ركن نيست به جا آورد، مثلا حمد را فراموش كند و سوره را بخواند چنانچه مشغول ركن بعد شده باشد، مثلا در ركوع يادش بيايد كه حمد را نخوانده، بايد بگذرد و نماز او صحيح است، و اگر مشغول ركن بعد نشده باشد، بايد آنچه را فراموش كرده به جا آورد و بعد از آن، چيزى را كه اشتباها جلوتر خوانده دوباره بخواند.
مسأله 1114 - اگر سجده اول را به خيال اين كه سجده دوم است، يا سجده دوم را به خيال اين كه سجده اول است به جا آورد، نماز صحيح است و سجده اول او سجده اول و سجده دوم او سجده دوم حساب مىشود، ولى اگر بعد از نماز متوجه شد در صورت اول يك سجده جا مانده است قضاى آن را به جا بياورد و دو سجده سهو نيز به جا بياورد و در صورت دوم چون يك سجده اضافه شده است دو سجده سهو براى آن لازم است.
موالات مسأله 1115 - انسان بايد نماز را با موالات بخواند، يعنى كارهاى نماز مانند ركوع و سجود و تشهد را پشت سر هم به جا آورد و چيزهائى را كه در نماز مىخواند بطورى كه معمول است پشت سر هم بخواند و اگر بقدرى بين آنها فاصله بيندازد كه نگويند نماز مىخواند نمازش باطل است گرچه به طور سهوى باشد.
مسأله 1116 - اگر در نماز عمدا بين حرفها يا كلمات فاصله بيندازد و فاصله بقدرى نباشد كه صورت نماز از بين برود، بنابر احتياط واجب نمازش باطل مىشود و اگر سهوا باشد چنانچه مشغول ركن بعد نشده باشد، بايد آن حرفها يا كلمات را به طور معمول بخواند و اگر مشغول ركن بعد شده باشد، نمازش صحيح است.