- در توضيح گفتار يحيى به بنى اسرائيل -: خداوند شما را به نماز فرمان داده است، پس هرگاه نماز مى خوانيد به اين سو و آن روى نگردانيد، كه خدا در نماز رو به چهره بنده اش دارد تا آنگاه كه او روى گرداند.
- پيوسته خداى عز وجل در نماز رو به بنده اش دارد، تا آنگاه كه روى نگردانده است. پس اگر روى گرداند، خدا نيز روى مى گرداند.
- هيچ گاه بنده در نمازش روى نمى گرداند، جز اينكه پروردگارش به او مى گويد: اى فرزند آدم، به كجا رو مى كنى؟ من براى تو از آنچه بدان روى آورده اى، بهترم.
- هر كس در نماز از روى قصد به آن كه در چپ و راستش هست، پى ببرد، نمازى ندارد.
- امام على (عليه السلام): روى گرداندن در نماز، ربودنى از شيطان است. پس مبادا در نماز به اين سو و آن سو روى گردانيد، كه خداوند تبارك و تعالى، هنگام به نماز ايستادن بنده، به او روى مى آورد و آنگاه كه روى گرداند، خداوند تبارك و تعالى مى گويد: اى فرزند آدم، از چه كسى روى مى گردانى؟ - تا سه بار - پس در بار چهارم خداوند از او روى مى گرداند (1).
- امام صادق (عليه السلام): هنگامى كه بنده نماز را آغاز مى كند، خداوند با روى كريمانه اش به او روى مى آورد و فرشته اى را بر او مى گمارد، تا قرآن را كامل و تمام از لبش برچيند. پس اگر بنده از نمازش روى گرداند، خداوند نيز روى مى گرداند و او را به همان فرشته مى سپارد و اگر در همه نمازش، به آن متوجه باشد، خداوند با روى كريمانه اش به او رو مى كند تا آنكه نمازش كامل و تمام بالا رود. و اگر در آن دچار فراموشى يا غفلت گرديد يا سرگرم به چيزى جز نماز شد، از نمازش، همان اندازه بالا مى رود كه به خدا روى داشته است و به دل غافل هيچ چيز، بخشيده نمى شود.
- درباره گفته خداوند متعال: " پاكدلانه روى به دين داشته باش " -: در نماز