طولانى باشد.
- از معصومان روايت شده است: برترين نماز، آن است كه قنوتش طولانى باشد.
- امام باقر (عليه السلام): همه قنوتها، با صداى بلند خوانده مى شود.
- اسماعيل بن فضل: از امام صادق (عليه السلام) درباره قنوت و آنچه در آن گفته مى شود، پرسيدم. حضرت فرمود: هر آنچه خداوند بر زبانت جارى كرد و براى آن چيز خاصى نمى دانم.
- امام صادق (عليه السلام): كافى است در قنوت بگويى: " خدايا ما را بيامرز و بر ما رحمت آور و به ما عافيت ده و از ما در دنيا و آخرت درگذر كه تو بر هر كار توانايى ".
- ابو بكر بن ابى سمال: نماز صبح را پشت سر امام صادق (عليه السلام) خواندم، هنگامى كه در ركعت دوم، قرائتش را تمام كرد با صدايى نزديك به بلندى صداى قرائتش گفت: " خدايا ما را بيامرز و بر ما رحمت آور و به ما عافيت ده و از ما در دنيا و آخرت درگذر كه تو بر هر كار توانايى ".
- قاضى نعمان: دعاهاى گوناگونى براى قنوت نماز صبح، از اهل بيت - درودهاى خداوند بر ايشان باد - به ما رسيده است. اين دعاها همگى زيبا هستند و از زيباترين آن ها اين است كه بگويى: خدايا ما از تو يارى مى جوييم و آمرزش مى خواهيم و نيكيهايت را سپاس مى گوييم و كفران نمى كنيم. برايت فروتنى مى كنيم و از آن كه به تو كفر مى ورزد، دورى مىگزينيم. خدايا فقط تو را مىپرستيم و براى تو نماز مىگزاريم و سجده مى كنيم و به خدمت تو شتابانيم. به رحمتت اميد داريم و از عذابت هراسانيم كه بى گمان به كافران مى رسد. خدايا كافران و منافقان و منكران اوليايت - پيشوايان پاك خاندان پيامبرت - را عذاب كن و بر