نماز، شيطان را مى راند (1)، بر تكبر و سركشى راه مى بندد، از زشتى و ناپسندى باز مى دارد (2)، كبر و ديگر زنگارهاى روح را مىزدايد (3)، بدى ها را مى برد (4) و جان را پاك مى سازد (5).
نماز، كليد هر نيكى است (6)، چهره و دل بدان روشن مى شود (7) و جان با آن به اطمينان مى رسد (8)، رحمت را فرو مى آورد (9) و زشتى ها با آن زيبا مى گردند (10) و براى پيروزى در جهاد اكبر و اصغر از آن مدد مى جويند (11).
نماز آخرين سفارش پيامبران، مخصوصا پيامبر خاتم، حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) است كه در پايان وصيت خويش فرمود: نماز را، نماز را و آن را تا بدان جا تكرار كرد كه زبانش سنگين و سخنش بريده بريده گشت (12).
بى گمان، نماز بهترين وسيله براى سازندگى و سير و سلوك به سوى خداوند متعال و هسته بنيادين حركت تكاملى به سوى والاترين هدف انسانيت و جامعه نمونه بشرى است. بسى درد واندوه كه عموم مردم و بلكه بسيارى از نخبگان، اين جان مايه حيات و حركت و شكوفايى را آن چنان كه بايد، نمى شناسند و خواص، آنچنان كه شايد از آن بهره نمى گيرند، حال آن كه آيات