آمادگى براى جنگ فرا خواند، تا هر چه زودتر به أو بپيوندند و در اين نامه ها اعلام داشت كه طرفداران امام به أو پيوسته اند.
2 - أو مى دانست كه سپاهيان امام دچار تفرقه و پراكندگى شده و از فرمانبرى پيشواى خود سر پيچيده اند.
3 - آگاهى به خطر داخلى بزرگى كه عراق را تهديد مى كرد و شام از آن در امان بود، و آن نفاق افكنى خوارج بود كه نقشه اى شوم خود را در تمام عراق مطرح كرده و مردم را به مخالفت و هجوم بر مىانگيختند.
4 - شهادت امام على عليه السلام كه باعث بى بهره نمودن عراق از پيشوائى موجه شد.
هم چنان كه گفتيم مسائل ذكر شده باعث شد معاويه در اعلان جنگ شتاب ورزد و در غير اين صورت همه تلاشهايش را براى تأخير جنگ و عقد پيمان موقت به كار مى برد، چنان كه با امپراطور روم چنين روشى را پيش گرفت.
بر اساس اين تفكر معاويه بخشنامه اى كه مضمون واحدى داشت به همهء كار گزاران و فرماندارانش نوشت و همه را به آمادگى جنگى با امام برانگيخت و دستور داد كه با همهء نيروها و وسائل خود براى نبرد با أو به معاويه بپيوندند.
ترس مردم عراق از شاميان وقتى كه خبر حركت معاويه و سپاه فراوانش بسوى عراق در همه جا منتشر شد مردم سراسيمه شده و وحشت آنان را فرا گرفت، هنگاميكه