حكومت يمن منصوب گرديد، و گمان مى رفت كه أو نهايت سعى خود را در جنگ با معاويه به انجام رساند، زيرا أو در مقام خونخواهى و انتقام از معاويه بود، چرا كه بسر بن ارطاة سردار خونخوار معاويه دو فرزند أو را در هجوم به يمن فجيعانه بقتل رساند كه همسرش دچار جنون گرديد، و از طرف ديگر امام مقام فرماندهى را در مثلثى از او و قيس بن سعد و سعيد بن قيس قرار داد.
2 - تعداد سپاهيان امام در نبرد با معاويه را از بيست هزار نفر تا يكصد هزار نفر نوشته شده اند، و از گفتار ابن اثير وابو الفداء ظاهر مى شود كه سپاهيان امام همان افرادى بودند كه با على عليه السلام بيعت نمودند، و آنان بر اساس گفتار نوف بكالى و سخن ابن اثير چهل هزار نفر بودند، تأييد ديگر اين مطلب گفتار مسيب بن نجيه با امام است كه گفت: در شگفتم كه تو با داشتن چهل هزار سپاهى با معاويه صلح كردى.
3 - چگونگى سپاهيان: ارتش عراق كه به همراه امام براى نبرد با معاويه بسيج شده بود وضع نابسامانى داشت و در فتنه ها و آشوبها فرو رفته بود، و موج بدبختى در آن به حدى بود كه خطرش براى امام از خطر معاويه بزرگتر بود.
شيخ مفيد وضع ارتش امام را اين گونه تشريح مى كند: مردم عراق كه به همراه امام آمادهء جهاد شدند ارتشى بس عظيم و سنگين بودند، ولى بتدريج سست و سبك و اندك گرديدند، زيرا از گروههاى مختلفى تشكيل شده بود، بعضى شيعيان امام و پدرش بودند، و بعضى از خوارج كه مى خواستند به هرگونه كه پيش آيد به جنگ معاويه روند، برخى