(20) خطبهء آن حضرت در تحريض اصحابش به جنگ روايت شده: هنگاميكه معاويه بسوى عراق آمد و به پل منبج رسيد، منادى ندا كرد و همه را دعوت به اجتماع نمود، هنگاميكه مجتمع شدند امام بالاى منبر رفت، و پس از حمد و ثناى الهى فرمود:
اما بعد، خداوند فرمان جهاد را بر بندگانش نگاشت، اگر چه آنان را ناخوشايند باشد، و به مجاهدين مؤمن فرمود: (صبر كنيد كه خداوند با صابران است)، اى مردم به خواست و آرمانتان نمى رسيد مگر آنكه بر آنچه ناخوشايند مى شماريد صبر كنيد.
به من خبر رسيده كه معاويه دانسته است كه به سوى أو حركت كرده ايم، أو هم به جانب ما آمده است، خدا شما را ببخشايد، همگى بسوى نخيله كه قرارگاه ارتش است حركت كنيد تا بنگريد چه مىشود.
راوى گويد: امام در بيان اين كلمات بود، در حالى كه از نقض پيمان مردم در هراس بود.