مى كند و ريختن خونهايمان را حلال مى داند، و حق ما را انكار مى كند، و خداوند را با برائت و بيزارى از ما مىپرستد، اين كافر و مشرك و فاسق است، و از جائى كه گمان نمى كند كافر و مشرك گرديده، هم چنان كه خداوند را ناآگاهانه دشنام مى دهند، همچنان بدون آگاهى به خداوند شرك مى ورزند.
و شخصى آنچه امت بر آن اتفاق دارند را گرفته، و علم آنچه بر أو مشتبه شده و نيز ولايت ما را به خدا وامى گذارد، و از ما پيروى نكرده و با ما نيز دشمنى نمى كند و حق ما را نمى شناسد، ما اميدواريم كه خداوند أو را بيامرزد و او را داخل بهشت گرداند، اين مسلمان ناتوان است.
(4) مناظرهء آن حضرت با عمرو بن عاص و مروان وابن زياد روايت شده: روزى معاويه همراه با اطرافيان رازدارش نشسته بود، و به يكديگر فخر مىفروختند، معاويه خواست آنان را بخنداند، از اينرو گفت: بسيار فخر فروختيد، اگر حسن بن على عليه السلام وعبد الله بن عباس در اينجا بودند از اين بالندگى ها كمتر مى نموديد، معاويه نزد امام فرستاد - آنگاه گفتار آنان را ذكر مى كند - سپس امام در جواب ايشان فرمود:
اگر كسى در مباحثه خاموش ماند، اين امر دليل بر ناتوانى أو