(7) سخن آن حضرت در مورد سكوت (سكوت) پوششى براى مجهولات، و زينتى براى آبرو مى باشد، و انسانى كه سكوت مى كند همواره در راحتى بوده و همنشينش از او در آسايش است.
(8) سخن آن حضرت در خشنودى به قضاى الهى چگونه مؤمن مؤمن است در حالى كه به قسمت الهى ناخشنود مى باشد و ارزشش را پست مى شمرد، با اينكه خداوند بر أو حكم مى راند، و من ضامن هستم هر كه در قلبش جز خشنودى از قسمت الهى را نگذراند، دعاهايش را خداوند اجابت كند.
(9) سخن آن حضرت در مورد ادب و حياء و جوانمردى هر كه عقل ندارد ادب ندارد، و هر كه همت ندارد جوانمردى ندارد، و هر كه دين ندارد حيا ندارد.