مسلمان شده ولى اگر قبل از ظهر مسلمان شود و كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد، بنابر احتياط واجب نيت كند و روزه بگيرد، و اگر آن روز را روزه نگرفت بنابر احتياط واجب قضاى آن را بجا بياورد. ولى اگر مرتد مسلمان شود روزه هاى وقتى را كه مرتد بوده بايد قضا نمايد.
مسأله 1762 - روزه‌اى كه از انسان بواسطه مستى فوت شده بايد قضا نمايد، فرق نمىكند كه آن چيزى را كه بواسطه آن مست شده براى معالجه خورده باشد، يا اين كه بدون دليل خورده باشد.
مسأله 1763 - اگر براى عذرى چند روز روزه نگيرد، و بعد شك كند كه چه وقت عذر او بر طرف شده، مىتواند مقدار كمتر را كه احتمال مىدهد روزه نگرفته قضا نمايد، مثلا كسى كه پيش از ماه رمضان مسافرت كرده و نمى داند پنجم رمضان از سفر برگشته يا ششم مىتواند پنج روز روزه بگيرد، و نيز كسى هم كه نمىداند چه وقت عذر برايش پيدا شده مىتواند مقدار كمتر را قضا نمايد، مثلا اگر در آخرهاى ماه رمضان مسافرت كند و بعد از رمضان برگردد، و نداند كه بيست و پنجم رمضان مسافرت كرده يا بيست و ششم، مىتواند مقدار كمتر يعنى پنج روز را قضا كند، ولى احتياط واجب اين است كه مقدار بيشتر را قضا نمايد، در صورتى كه وقت مسافرت را مىداند و مقدار آن را نمىداند.
مسأله 1764 - اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد قضاى هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد، ولى اگر وقت قضاى رمضان آخر تنگ باشد مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد، و پنج روز هم به رمضان مانده بنابر احتياط واجب اول قضاى رمضان آخر را بگيرد.
مسأله 1765 - اگر قضاى روزه چند رمضان بر او واجب باشد و در نيت معين نكند روزه‌اى را كه مىگيرد قضاى كدام رمضان است، قضاى سال اول حساب مىشود.