كه عين نجاست را از آن بر طرف كرده يا نه، آن چيز پاك است.
مسأله 181 - زمينى كه آب روى آن جارى نمىشود اگر نجس شود با آب قليل پاك نمىگردد. ولى زمينى كه روى آن شن يا ريگ باشد (چون آبى كه روى آن مىريزند از آن جدا شده و در شن و ريگ فرو مىرود) با آب قليل پاك مىشود، اما زير ريگها نجس مىماند.
مسأله 182 - زمين سنگ فرش و آجر فرش و زمين سختى كه آب در آن فرو نمىرود اگر نجس شود با آب قليل پاك مىگردد، ولى بايد بقدرى آب روى آن بريزند كه جارى شود و چنانچه آبى كه روى آن ريخته‌اند از سوراخى بيرون رود همه زمين پاك مىشود، و اگر بيرون نرود جايى كه آبها جمع مىشود نجس مىماند. و براى پاك شدن آن جا بايد گودالى بكنند كه آب در آن جمع شود، بعد آب را بيرون بياورند و گودال را با خاك پاك پر كنند.
مسأله 183 - اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود، با آب كمتر از كر هم پاك مىشود.
مسأله 184 - اگر شكر آب شده نجس را قند بسازند و در آب كر يا جارى بگذارند پاك نمىشود.
2 - زمين مسأله 185 - زمين با سه شرط، كف پا و ته كفش نجس را پاك مىكند.
اول: آن كه زمين پاك باشد. دوم: آن كه خشك باشد. سوم: آن كه اگر عين نجس مثل خون و بول، يا متنجس مثل گلى كه نجس شده در كف پا و ته كفش باشد بواسطه راه رفتن يا ماليدن پا به زمين بر طرف شود. و نيز زمين بايد خاك يا سنگ يا آجر فرش و مانند اينها باشد و با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه، كف پا و ته كفش نجس، پاك نمىشود، و اگر به واسطه غير راه رفتن نجس شده باشد پاك شدنش بواسطه راه رفتن اشكال دارد.
مسأله 186 - پاك شدن كف پا و ته كفش نجس، بواسطه راه رفتن روى