5 - آب چاه مسأله 48 - آب چاهى كه از زمين مىجوشد، اگر چه كمتر از كر باشد چنانچه نجاست به آن برسد، تا وقتى بو يا رنگ يا مزه آن بواسطه نجاست تغيير نكرده پاك است، ولى مستحب است پس از رسيدن بعضى از نجاستها، مقدارى كه در كتابهاى مفصل گفته شده، از آب آن چاه بكشند.
مسأله 49 - اگر نجاستى در چاه ريخته شود و بو يا رنگ يا مزه آب آن را تغيير دهد، موقعى پاك مىشود كه با آبى كه از چاه مىجوشد مخلوط گردد و به سبب آن، تغيير آب چاه از بين برود.
احكام آبها مسأله 50 - آب مضاف كه معنى آن گفته شد، چيز نجس را پاك نمىكند، وضو و غسل هم با آن باطل است.
مسأله 51 - اگر ذره‌اى نجاست به آب مضاف برسد نجس مىشود، ولى چنانچه از بالا روى چيز نجس بريزد، مقدارى كه به چيز نجس رسيده نجس، و مقدارى كه بالاتر از آن است پاك مىباشد. مثلا اگر گلاب را از گلابدان روى دست نجس بريزند، آنچه به دست رسيده نجس، و آنچه به دست نرسيده پاك است، و نيز اگر مثل فواره با فشار از پائين به بالا برود اگر نجاست به بالا برسد، پائين نجس نمىشود.
مسأله 52 - اگر آب مضاف نجس، طورى با آب كر يا جارى مخلوط شود كه ديگر آب مضاف به آن نگويند، پاك مىشود.
مسأله 53 - آبى كه مطلق بوده و معلوم نيست مضاف شده يا نه، مثل آب مطلق است يعنى چيز نجس را پاك مىكند، وضو و غسل هم با آن صحيح است، و آبى كه مضاف بوده و معلوم نيست مطلق شده يا نه مثل آب مضاف است،