شده باشد و ميت اولى از بين رفته باشد.
مسأله 623 - چيزى كه از ميت جدا مىشود، اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد، بايد با او دفن شود، و دفن ناخن و دندانى كه در حال زندگى از انسان جدا مىشود مستحب است.
مسأله 624 - اگر كسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.
مسأله 625 - اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند، و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد، ولى بايد به وسيله شوهرش اگر اهل فن است يا زنى كه‌ اهل فن باشد او را بيرون بياورند و اگر ممكن نيست مرد محرمى كه ‌اهل فن باشد، و اگر آن هم ممكن نشود مرد نامحرمى كه ‌اهل فن باشد بچه‌ را بيرون بياورد، و در صورتى كه آن هم پيدا نشود كسى كه اهل فن نباشد مىتواند بچه را بيرون آورد.
مسأله 626 - هر گاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده باشد اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند بايد به وسيله كسانى كه در مسأله پيش گفته شد پهلوى چپ او را بشكافند و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند.
مستحاب دفن مسأله 627 - مستحب است قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود كنند و ميت را در نزديكترين قبرستان دفن نمايند مگر آن كه قبرستان دور تر، از جهتى بهتر باشد مثل آن كه مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند، يا مردم براى فاتحه اهل قبور بيشتر به آن جا بروند و نيز جنازه را در چند ذرعى قبر، زمين بگذارند و تا سه مرتبه كم كم نزديك ببرند، و در هر مرتبه زمين بگذارند و