مسأله 49 - در صورتى كه قبل از انجام مسماى واجب در خطبه (يعنى حد اقلى از واجبات خطبه‌ها كه بتوان آنها را خطبه ناميد) عده‌اى از مأمومين متفرق شوند و كمتر از 4 نفر بمانند و پس از مدت كوتاهى برگردند (بطورى كه عدد لازم - 5 نفر - كامل شود) اگر امام در اين فاصله سكوت كرده باشد، پس از مراجعت مأمومين بايد از نقطه‌اى كه خطبه را قطع نموده، ادامه دهد ولى اگر (با وجود تقليل مأمومين از حد نصاب لازم) خطبه را ادامه داده و جريان امر به صورتى بوده كه افراد پراكنده صداى او را نشنيده‌اند، بايد پس از مراجعت آنها و تكميل عدد لازم، آن قسمت را كه در غياب آنها خوانده، اعاده كند. و اگر زمان بازگشت مأمومين طولانى باشد بطورى كه عرفا به يك پارچگى خطبه لطمه بزند بايد امام خطبه را اعاده كند. چنانچه اگر با ورود مأمومين جديد هم عدد لازم - 5 نفر - كامل بشود، اعاده خطبه ضرورى است.
مسأله 50 - اگر مأمومين بعد از خطبه يا در اثناى آن متفرق شوند (بطورى كه كمتر از 5 نفر باقى بمانند) و سپس برگردند تا عدد لازم كامل شود در صورتى كه مسماى خطبه محقق شده باشد اعاده خطبه واجب نيست، گرچه مدت تفرق طولانى باشد. و در صورتى كه مسماى خطبه محقق نشده باشد، اگر علت تفرق، انصراف مأمومين از نماز جمعه بوده احتياط واجب آن است كه پس از بازگشت آنها، امام خطبه‌ها را از نو بخواند (ولو اين كه مدت تفرق كم باشد) و اگر علت تفرق و پراكندگى امرى نظير باران و غيره بوده در اين صورت اگر مدت آن بقدرى طولانى شود كه عرفا به يكپارچگى خطبه لطمه بزند واجب است خطبه‌ها را از نو بخواند و الا خطبه قبلى را ادامه مىدهد و صحيح است.
مسأله 51 - اگر در جائى نماز جمعه برگزار شد نبايد در فاصله‌اى كمتر از يك فرسخى آن نماز جمعه ديگرى منعقد شود، پس اگر با فاصله يك فرسخى دو نماز جمعه اقامه شود هر دو صحيح است. لازم به تذكر است كه ميزان در مسافت محل نماز جمعه است نه شهرى كه نماز جمعه در آن تشكيل شده است. بنابر اين در شهرهاى بزرگى كه طول آن چند فرسخ است مىتوان چند نماز جمعه تشكيل داد.