مسأله 2419 - زنى كه صيغه مىشود اگر در عقد شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند، عقد و شرط او صحيح است و شوهر فقط مىتواند لذتهاى ديگر از او ببرد، ولى اگر بعدا به نزديكى راضى شود، شوهر مىتواند با او نزديكى نمايد.
مسأله 2420 - زنى كه صيغه شده اگر چه آبستن شود حق خرجى ندارد.
مسأله 2421 - زنى كه صيغه شده حق همخوابى ندارد و از شوهر ارث نمىبرد، و شوهر هم از او ارث نمىبرد.
مسأله 2422 - زنى كه صيغه شده اگر نداند كه حق خرجى و هم خوابى ندارد عقد او صحيح است، و براى آن كه نمىدانسته حقى به شوهر پيدا نمىكند.
مسأله 2423 - زنى كه صيغه شده، مىتواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود، ولى اگر به واسطه بيرون رفتن، حق شوهر از بين مىرود، بيرون رفتن او حرام است.
مسأله 2424 - اگر زنى مردى را وكيل كند كه به مدت و مبلغ معين او را براى خود صيغه نمايد، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود در آورد يا به غير از مدت يا مبلغى كه معين شده او را صيغه كند، وقتى آن زن فهميد، اگر بگويد راضى هستم عقد صحيح و اگر نه باطل است.
مسأله 2425 - پدر و جد پدرى مىتوانند براى محرم شدن، يك ساعت يا دو ساعت زنى را به عقد پسر نا بالغ خود در آورند، و نيز مىتوانند دختر نا بالغ خود را براى محرم شدن، به عقد كسى در آورند، ولى بايد آن عقد براى دختر مفسده نداشته باشد.
مسأله 2426 - اگر پدر يا جد پدرى، طفل خود را كه در محل ديگرى است و نمىداند زنده است يا مرده، براى محرم ‌شدن به عقد كسى در آورد، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مىشود و چنانچه بعدا معلوم شود كه در موقع عقد آن دختر زنده نبوده، عقد باطل است و كسانى كه به واسطه عقد ظاهرا محرم شده بودند، نامحرمند.